Bidden

7 oktober 2018

Overweging 7 oktober 2018
Lezingen: Genesis 2,18-24
Hebreeën 2,9-11
Mr. 10,2-16
Overweging over relaties
In de lezingen van vandaag worden twee belangrijke relaties met name genoemd: die van man en vrouw en van ouders en kinderen. Maar we hebben veel meer relaties. We zijn verwikkeld in vele relaties met onze omgeving. Teveel om op te noemen. Daarom is het uitgangspunt bij ons filosoferen: Het ik en zijn omstandigheden. Dus alles wat om het ik heen staat. Wat mij omgeeft. Dat is mijn omgeving. Die twee horen onlosmakelijk elkaar. Die zijn niet los van elkaar te denken en te begrijpen. Het ik en zijn omgeving. Iedereen is met vele relaties met zijn omgeving verbonden. De relaties worden persoonlijk zeer verschillend beleefd. Soms zijn relaties met vriendenrelaties sterker dan de relaties met de familie.
In het evangelie worden twee relaties met evenveel woorden genoemd. De relatie tussen man en vrouw en die tussen ouders en hun kinderen. Verder wordt in een dienst als deze altijd verondersteld: een relatie met God. Deze drie genoemde verhoudingen zijn zeer belangrijke relaties. Een waardevol en een kostbaar bezit. Een goed huwelijk met goede kinderen.En een goede relatie met God. Door Jezus Christus
Een goede kloostergemeenschap is ook het resultaat van goede relaties. Deze zijn gegrond op een gezamenlijk ideaal, op een zelfde visie. Één van hart en één van ziel op weg naar God. Vanuit die visie worden alle kloosterlingen hier verwacht te leven en zijn of haar bijdrage aan leveren. Dat is het uitgangspunt van Augustinus. Één van hart en één van ziel zijn, dus samen, op weg naar God.

Dat geldt eigenlijk voor alle relaties. Want een goede relatie met Boven, met God staat niet boven of buiten andere relaties, maar is er in begrepen. Is er in vervat. De Liefde met God en Jezus Christus doordrenkt alle andere relaties. Daarom worden huwelijken gesloten voor en in de nabijheid van God. Daarom worden pas geboren kinderen voor God gebracht. Daarom worden kloostergeloften eveneens uitgesproken voor God. Steeds voor Gods aanschijn. In zijn liefde. We willen dan dat Hij er getuige van is, dat Hij er achterstaat en ondersteunt. Een goede, warme relatie met God is in alle relaties zeer belangrijk. Dus het is de bedoeling, dat wij in alle relaties ook een goede relatie met de hemel hebben, met Jezus Christus, met God.

Een goede relatie met de hemel is een grote rijkdom, waar we blij en dankbaar voor moeten zijn.
Beseffen dat dit geweldige gave is, dat God jou lief heeft. Voor Hem ben je nooit te klein of te min.
Je bent altijd voor Hem de moeite waard. Jezus noemt je vrienden. “Ik noem u geen dienaren meer, maar vrienden.” Jezus zegt dat we kinderen van God zijn. God is onze Vader. Hij heeft daarom de liefijke naam van kinderen voor ons gereserveerd.

Dankbaarheid past ons voor deze goede relaties met de hemel. Maar ook met die met de goede relaties met de aarde. et verwanten met vrienden, met mensen die met ons meeleven. Al onze goede relaties zijn kostbare gaven, die ons leven leefbaar maken. Warm en zonnig en gelukkig.

Maar relaties zijn teer, breekbaar, kwetsbaar. Ik heb het altijd schrijnend gevonden, wanneer in mijn pastorale tijd huwelijkspartners over scheiding kwamen praten. Dat ze bekenden dat de ware liefde al gedoofd was. Daar was ook niet meer over te praten. Dan was het enige wat altijd overbleef: het respect voor elkaar oftewel de naastenliefde.
Het was ook schrijnend, dat in het ziekenhuis een stervende moeder naar haar kinderen vroeg, om goed afscheid te nemen. We namen er kontakt mee op. Maar de kinderen wilden niet komen.
Je wist ook niet wat er allemaal gebeurd was. Toch is de visie van Jezus Christus anders!

We moeten zuinig zijn op onze relaties. Die moet je goed bewaren, behouden, behoeden. Daar moet je ook een prijs voor betalen, om die te behouden. Je moet er aan werken. Soms er voor vechten.
Want die zijn uitermate kostbaar.

Dat wij met God, de hemel in contact staan is bijzonder. Met de Vader, Zoon, en Heilige Geest; dat Hij dat graag ziet zelfs. Maar ook dat wij goede relaties hebben met de partners en met kinderen.
Ook de het bezit van goede buren, goede vrienden, van goede medebroers en zusters is kostbaar. Ook daar moeten we zuinig op zijn.

Elke relatie heeft een morele, een ethische kant. Ik noem het maar: zuinig zijn op die goede relaties. Ethisch er mee omgaan. Dat doen wij niet altijd. Wij doet niet altijd wat God graag ziet. In onze verhouding met Hem en met onze verhoudingen met mensen. We doen soms verkeerd; we zijn soms zwak en we gaan in de fout. Daarom betuigen wij aan begin van elke viering spijt, dat we relaties hebben geschonden. We zijn er van overtuigd dat God barmhartig is, tot in het oneindige. Hij vergeeft meer dan 170 maal 7 keer. In liefde neem Hij je telkens weer aan. Hij herstelt steeds opnieuw onze relatie. Hij maakt het steeds weer goed. Gezond. God vergeeft altijd. Een bijzondere, diepgaande relatie met onze schepper, wat bij mensen niet altijd gebeurt, helaas,God vraagt dat wel aan ons, dat wij ook vergevingsgezind onderling zullen zijn. Want dat is de grootste, belangrijkste en noodzakelijkste bijdrage binnen elke relatie. Elkaar vergeven. Daarom hamert Jezus op vergeving.
Hij weet dat wij zwakke mensen zijn die dingen kunnen doen, waar we later vreselijk spijt van hebben. En toch vraagt Hij dat van ons, om dat telkens weer op te brengen.
Als mensen die zijn visie volgen. Als christenen