4 december 2016

Inleiding en overweging 2e zondag van de advent, 4 dec.2016

Vandaag de tweede zondag van de advent. Advent, de tijd van wachten en verwachten.
Is het wachten op het feest van Jezus’ geboorte? Ik denk dat het meer is, wachten op Hem die komen zal
Wachten op zijn Rijk waarom wij bidden in het Onze Vader: zijn Koninkrijk in deze wereld; wachten ook op zijn komst in ieder van ons.
In ons hart, in onze gevoelens, in ons doen en laten en denken, in onze mentaliteit
Zijn geboorte in Bethlehem was 2016 jaar geleden, maar voor zijn komst vragen wij, dat die actueel mag zijn, heden, in ónze dagen!
In onze adventsvieringen maken wij weer opnieuw kennis met belangrijke profeten uit een ver verleden, die nu ons nog steeds iets te zeggen hebben
Ook de Moeder Gods Maria, heeft natuurlijk haar belangrijke plaats in ons vieren van de verwachting van haar Zoon. En vandaag krijgt Johannes de Doper met zijn boodschap extra accent ook in het Evangelie en in de overweging. Ik hoop dat hij ons zal kunnen aanspreken met wat hij te zeggen heeft.
Overweging
Als je in het Evangelie over Johannes de Doper leest en je probeert je zijn leven voor te stellen, dan krijg je te doen met een dramatisch persoon.
Het begon zo mooi. Bij zijn geboorte was zijn vader Zacharias zó opgetogen, dat hij een prachtig danklied zong met woorden als:
“Geprezen zij de Heer, de God van Israël”…en over zijn pasgeboren kindje: “Gij kind, zult profeet zijn van de Allerhoogste…gij gaat voor de Heer uit om zijn weg te banen. Gij zult het volk de boodschap van verlossing brengen”.
Dat prachtige lied wordt door ons hier iedere morgen in het koorgebed gezongen. Want de levensopdracht van Johannes is ook als christen onze taak
Johannes, hij komt ons voor als recht door zee, rechtlijnig, rigoureus, die voor zichzelf weinig nodig heeft. Zijn kleed is van kameelhaar, een leren riem om zijn middel en wat hij eet, als hij leeft in de woestijn, zijn sprinkhanen ( stel je voor!) en wat honing van wilde bijen.
Profeet, iemand die spreekt in naam van God. Johannes wordt “stem in de woestijn” genoemd. Wie kan hij daar aanspreken, naar wie kan hij roepen, in dat onbewoonbare land. Maar ze komen wel naar hem toe, in grote getale, van alle kanten, ook uit de steden, uit Jeruzalem.
Vandaar uit worden door de geestelijke overheid mensen naar hem gestuurd om erachter te komen waar hij mee bezig is, met wie ze te doen hebben. Ze vertrouwden dat niet
Het is een woelige tijd als de Doper aan zijn taak begint. Politiek wordt het volk onderdrukt door de Romeinen, onderling zijn er godsdiensttwisten.[ Hun overheid is koning Herodes, een walgelijke onbeheerste potentaat en vriend van de bezetter] Johannes heeft eigenlijk maar een korte boodschap voor de mensen die hem opzoeken:
Bekeer u want het koninkrijk Gods is nabij.
En als teken van afwassing, reiniging van zonde en keuze voor een nieuw leven, dompelt hij zijn gasten onder water in de Jordaan.
Ook Jezus krijgt van hem deze doop als Hij zijn boodschap gaat brengen
En Johannes zegt, dat Jezus en wat die te zeggen heeft, belangrijker is dan wat hij is en doet. Hij zegt: “Hij moet groter en ik kleiner worden; ik doop met water, Hij zal dopen met vuur. Hij heeft de wan in de hand en zal zijn dorsvloer grondig zuiveren”. Johannes heeft het idee dat Jezus het grondig zal aanpakken en niemand zal sparen. En als hij Jezus bezig ziet, van hem hoort, later, wanneer hij in de gevangenis is gezet, begint hij te twijfelen!
Heeft hij de juiste persoon aangewezen, is Jezus wel de Messias. Het moet voor hem een vreselijk dilemma zijn geweest. Heeft hij dáárom dat rigoureuze leven geleid. Dan stuurt hij ten einde raad enkele van zijn leerlingen naar Jezus om te vragen: ben jij het, of moeten we een ander verwachten?
Jezus stelt hem gerust. Het koninkrijk van God is met Hem gekomen. Kijk maar wat er gebeurt met mensen.
Het is alleen helemaal anders dan Johannes verwachtte: geen vuur, geen zifterij om kwade elementen uit te schakelen, maar bevrijding van zieken, gehandicapten, opwekking van gestorvenen als teken van een nieuwe toekomst.
Johannes, een dramatisch leven en een gruwelijke dood. Onthoofd op instigatie van de onwettige vrouw van Herodes, die haar dochter zei: het hoofd van Johannes te vragen als beloning voor een wulpse, sensuele dans voor een dronken koning. Die dat niet durft weigeren.
Dit verhaal, deze profeet van de Allerhoogste, de baanbreker van Gods koninkrijk, die de boodschap van verlossing bracht..
Wat moeten wij er nu mee! Want als wij hem naar voren halen in deze tijd van advent wil zeggen dat zijn boodschap er ook voor ons is. Heel eenvoudig: bekeer u.
Of is dat niet eenvoudig?
Toen wij onze kloostergeloften aflegden hoorde daar bij: conversio morum meorum: wat betekent: bekering van ons morele leven. Niet de bekering als iets uitzonderlijks, maar een toegekeerd zijn naar wat God van ons wil; een levenshouding, een levensrichting! die gekeerd staat naar het goede, naar liefde voor het Koninkrijk, waarom we zo vaak bidden in het Onze Vader: Uw Rijk kome…; gekeerd staan in liefde naar onze medemensen.
Hoe zullen wij Hem ontvangen??
U kunt zich geen betere voorbereiding op Kerstmis toewensen.
(Thomas Tielemans)