3 april 2016

Beloken Pasen. 3 april 2016
Lezingen: Handelingen 5,12-16
Openbaring 1,9-11a.12-13.17-19
Joh. 20,19–31

“Steeds meer mensen geloofden in de Heer. Mannen zowel als vrouwen sloten zich in grote groepen bij hen aan. “ Het lijkt op een massaal gebeuren. Het is altijd een gevaarlijke ontwikkeling, als de massamens in beweging komt. Het is dan ‘in’ om er bij te horen.”Iedereen doet het. Daarom ik ook”.
Van het algemene, het sociale gaat gewoonlijk grote invloed uit. Het gevaar is groot, dat het een modeverschijnsel wordt. Zoals de kleur, de snit van de kleding. Waarom draagt iedereen in de voetbalwereld tatoeages? En heeft het ogenblik bijna iedereen baard! ‘Ik wil niet achterblijven. Ik wil er bij horen. Daarom doe ik daaraan mee!”
Het gevaar van het massale is dat het éen stro-vuurtje is. Dat het niet beklijft. Het is te oppervlakkig. Het is even. Op je zelf teruggeworpen, kom je dan tot bezinning en verander je van gedrag. Wanneer je onder een sociale drang christen geworden bent, beklijft dat evenmin. Dat is ook niet de bedoeling van Jezus Christus .
Het geloof in Jezus Christus is in de allereerste plaats iets persoonlijks, iets van het individu. “Ik geloof..!” Zo begint de geloofsbelijdenis. “Ik geloof”. Dit laat het evangelie van vandaag ook duidelijk zien. Thomas is een van de twaalf. Hij is niet thuis als de verrezen Heer aan de leerlingen verschijnt. Thomas krijgt het bij zijn thuiskomst uitgebreid te horen, maar hij gaat niet zo maar met ze mee. “Je kunt me nog meer vertellen. Ik moet het zelf eerst zien..” Hij moet het persoonlijk meemaken om in de verrijzenis van de Heer te kunnen geloven.
Thomas wordt dan door Jezus persoonlijk aangesproken en ook terecht gewezen; dat overtuigt hem.. “Mijn Heer en mijn God”. Het is dan zijn persoonlijke overtuiging en hij laat dat merken in zijn prediking

Johannes vertelt in de tweede lezing dat hij ook persoonlijk door de verrezen Heer is aangeraakt.
“Vrees niet, Ik ben het. De Eerste en de Laatste. De Levende. Ik was dood, en zie, Ik leef weer.” Ook Johannes is daardoor een vurige gelovige geworden.

Jezus verschijnt over het algemeen op deze manier niet meer. Daarom is het geloven voor ons ook moeilijker. We moeten vertrouwen op de getuigenis van Thomas en Johannes en vele anderen.
Jezus weet dat het voor ons moeilijker is en zegt daarom: “Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben.”
Ook voor ons is geloven een persoonlijke, individuele zaak. We belijden dat ook telkens in de geloofsbelijdenis. “Ik geloof in de verrijzenis. Ik, persoonlijk! Ik ben er persoonlijk bij betrokken.”

Het moet daarom goed tot mij doordringen wat ik zeg: “Jezus is ook voor mij persoonlijk gestorven. Hij is mijn verlosser, mijn goede herder.” Geloven in de Heer is een persoonlijke toewijding aan de Heer. Een overgave in geloof, hoop en liefde. Aan zijn woord van waarheid, van trouw, van liefde en barmhartigheid. Een beweging naar de Heer toe. We spreken Hem daarom persoonlijk aan: Vader, Zoon en Heilige Geest. “Kom, Heilige Geest.“

Geloven is ook ontvangen, rijk worden door de verrezen Heer. Ik geloof, dat Hij barmhartig voor mij is. Ik geloof dat mijn zonden door zijn kruis zijn vergeven. Ik geloof, dat Hij de dood die ik eens zal sterven, heeft overwonnen. Mijn dood dus. Ik geloof dat ook ik zal verrijzenis in Jezus Christus.
En dat dit proces nu al is begonnen. Ik geloof dat de Heilige Geest over mij is uitgestort. En dat dit nog steeds gebeurt. Het gaat over mij, persoonlijk.

Geloven is je toevertrouwen aan Jezus Christus. Hij is mijn Goede Herder. God is mijn Vader, Ik ben zijn kind. Mijn naam is in de palm van zijn hand geschreven. Ik ben gezalfd met Heilige Geest.
Geloven is iets dat iemand tot in de kern van mijn individuele bestaan doordringt

Maar ik ben niet enkel individu, ik ben ook gemeenschapsmens. Daarom zoek ik aansluiting bij medemensen, lotgenoten, tochtgenoten. Als individu zoek ik mede-gelovigen. Om samen over dat geloven te praten. Het geloof samen te belijden en te vieren. Het geloof samen te beleven zoals wij hier doen in de kapel. Als gelovigen samenkomen. Samen naar de H. Schrift luisteren. Samen zingen, het geloof belijden. Dat versterkt, verstevigt mijn geloof.

Ik vind het altijd bijzonder, dat we samen staande het geloof belijden. We doen dat elke zondag,
want elke zondag is de dag des Heren, klein Pasen. Samen belijden we ons geloof en toch zeggen we: “Ik geloof”. Hier vind ik mijn overweging prachtig samengevat. We belijden samen en toch: “Ik geloof!”
Dat gaan we nu in praktijk brengen door samen de geloofsbelijdenis te bidden. .